Zapraszamy na wpis "Koncentracja przedsiębiorstw - na czym polega, kiedy należy zgłosić oraz jak wygląda procedura". W celach kontaktowych zadzwoń ☎️ +48 61 307 09 91 lub napisz wiadomość ️ kancelaria@rpms.pl Holter EKG jest nieinwazyjnym badaniem, które umożliwia ocenę czynności elektrycznej serca. Pozwala na: rejestrowanie zaburzeń rytmu i przewodnictwa. wykrycie nieprawidłowości w ukrwieniu mięśnia sercowego [1]. A to wszystko w warunkach standardowej aktywności osoby poddawanej badaniu. Warto bowiem mieć świadomość, że rejestracja Potrzebne jest badanie lekarskie z dokładnym wywiadem oraz spirometria – w stanie spoczynku oraz po podaniu leku rozkurczającego oskrzela. Jak przebiega spirometria? Spirometria to bezinwazyjne badania diagnostyczne, które umożliwia ocenę objętości i pojemności powietrza wypuszczanego i wciąganego do płuc przez osobę badaną. Vay Tiền Nhanh. Do sprawdzenia, co się dzieje z naszymi płucami i układem oddechowym, używa się spirometru, przy pomocy którego wykonuje się bezbolesne badanie pozwalające ocenić ryzyko chorób obturacyjnych. Po 40. roku życia powinno się je wykonywać co 2 lata - częściej, jeśli jesteśmy uzależnieni od nikotyny, mamy świszczący oddech i dręczy nas kaszel. Wyjaśniamy, na czym polega spirometria! Po łacinie słowo spirometria oznacza dosłownie: pomiar oddychania. Pierwsze urządzenie służące do wykonania tego najbardziej powszechnego badania czynnościowego płuc wynaleziono jeszcze w XIX wieku. Wtedy sprawdzano za jego pomocą, czy nie grozi nam gruźlica. Współcześnie uproszczono go do postaci niewielkiej rurki, podłączonej do komputera. Wdmuchuje się w nią z całej siły powietrze, dzięki czemu można ocenić naszą wydolność oddechową i pojemność naszych płuc oraz ocenić, czy nie grozi nam przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP) - na którą aż 15 razy częściej chorują palacze, astma oskrzelowa a nawet toczeń czy miastenia. Spirometria stanowi też podstawowe kryterium w kwalifikacji do operacji raka płuc, rozedmy płuc lub w przypadku konieczności transplantacji tego powinien wykonać spirometrię?Jeśli od czasu do czasu miewasz kaszel, męczą Cię duszności i masz coraz większy problem z powróceniem do normy po nawet niewielkim wysiłku fizycznym, a na dodatek palisz papierosy - powinieneś koniecznie wykonać badanie spirometryczne. Zwykle poleca się je osobom około 40. roku życia, które są uzależnione od skierowania na bezpłatne badania, trzeba za nie zapłacić od 40 do 60 zł. Wykonuje się je na terenie całego kraju w przychodniach lekarskich, NZOZ oraz podczas zorganizowanych akcji w ramach ogólnopolskich palaczy ze spirometrii korzystać mogą także sportowcy - biegacze, wielbiciele wspinaczek wysokogórskich, nurkowania lub innych dyscyplin wymagających doskonałej sprawności płuc. Badanie spirometryczne, które można połączyć z próbami wysiłkowymi i EKG, pozwala ocenić, w jakiej są kondycji i czy nie ma przeciwwskazań np. do startu w zawodach lub w innych przypadkach - do wykonywania specyficznego wysiłku fizycznego niezbędnego podczas pracy zawodowej w trudnych warunkach - wysokiego stężenia zanieczyszczeń powietrza, toksyn mogą także poddawać się kobiety w ciąży (brak przeciwwskazań).natomiast pacjentom po: operacjach okulistycznych (do pół roku po zabiegu), odwarstwieniu siatkówki, niedawno przebytym zawale serca, udarze mózgu, z tętniakiem aorty lub tętnic mózgowych, dolegliwościami w obrębie klatki piersiowej i jamy które powinny nas skłonić do zrobienia spirometrii: kaszel (chroniczny) przewlekła chrypka duszności (zarówno w stanie spoczynku, jak i po wysiłku) trudności z oddychaniem po wysiłku fizycznym świszczący oddech bóle w klatce piersiowej podejrzenie chorób płuc (np. POChP) problemy z układem oddechowym Jak się przygotować do badania spirometrycznego?Choć badanie jest zupełnie bezbolesne i nie musimy się do niego wiele przygotowywać, to jednak najwięcej wysiłku z jego wykonaniem mogą mieć palacze. Odradza się im sięganie po papierosa minimum 2-4 godziny przed spirometrią. Najlepiej jednak, żeby przestali palić nawet jedną dobę powinno się też spożywać alkoholu, kawy, herbaty (do 4 godzin) oraz nie jeść obfitych posiłków (do 2 godzin wcześniej). Jeśli przyjmujemy leki, to koniecznie powinniśmy o tym poinformować objawy chorób płuc mogą towarzyszyć schorzeniom układu krążenia oraz chorobom neurologicznym, lekarze zalecają niektórym pacjentom dodatkowe próby wysiłkowe lub farmakologiczne polegające na podaniu leku w formie aerozolu, co pozwala na ocenę wrażliwości błony mięśniowej oskrzeli na dany zaleca się także ubranie w odzież niekrępującą ruchów oraz zaprzestanie intensywnego wysiłku fizycznego przynajmniej pół godziny przed wykonaniem wygląda spirometria? fot. fot. East NewsDo przeprowadzenia badania spirometrycznego wykorzystuje się spirometr w postaci niewielkiej rurki podłączonej do komputera. Spirometrię można wykonać albo w pozycji wyprostowanej, albo siedząc na krześle. Zazwyczaj poleca się umieszczanie na nosie specjalnego klipsa ograniczającego dostęp powietrza, ale nie jest to polega przede wszystkim na tym, by w odpowiednim momencie i we właściwy sposób nabierać i wydmuchiwać powietrze. Specjalista wykonujący badanie powinien czuwać nad tym, by wyegzekwować od nas prawidłowy wdech i wydech - w przeciwnym razie wyniki nie będą odczytać wyniki spirometrii?FEV1, czyli objętość wydychanego powietrza w ciągu pierwszej sekundy najmocniejszego wydechu (forced expiratory volume in one second) służąca do określenia stopnia ograniczenia sprężania i rozprężania płuc podczas oddychania na skutek ich nieprawidłowej pracy lub deformacji w obrębie klatki piersiowej. 70% łagodny stopień obturacji 60-69% umiarkowany stopień obturacji 50-59% umiarkowanie ciężki stopień obturacji 35-49% ciężka obturacja płuc poniżej 35% bardzo ciężka obturacja płuc FVC – całkowita objętość wydmuchiwanego powietrza (forced vital capacity) od najgłębszego wdechu do najgłębszego wydechu zależąca od wielkości płuc oraz wysiłku włożonego w wykonanie spirometrii FEVı/FVC (wskaźnik Tiffeneau) - iloraz FEV1 i FVC służący do określenia, czy zaburzenia zaobserwowane podczas spirometrii mają związek z obturacją (zwężeniem) oskrzeli czy ze zmniejszeniem objętości płuc. Jeśli jego wartość jest niższa niż 0,7 - może świadczyć o tym, że pacjent ma problemy z prawidłowym wydmuchiwaniem powietrza, co może się wiązać z nieprawidłowościami w obrębie przepływu wydychanego powietrza można też zmierzyć za pomocą wskaźnika PEF (peak expiratory flow), którego dokładny pomiar wykonywany jest za pomocą pikflometru (urządzenia służącego do samokontroli astmy), określającego tzw. szczytowy przepływ wydechowy, jaki da się uzyskać wydmuchując powietrze z płuc. Zobacz także Partnerem treści jest Ministerstwo Zdrowia. Więcej dowiesz się na: Lekarz skierował Cię na badanie spirometryczne, a Ty nie wiesz na co się przygotować? Spirometria nic nie boli i zajmuje dosłownie kilka minut. Nie musisz się nim stresować. Badanie to zlecane jest przez lekarza głównie po to, żeby ocenić Twoją czynność płuc. Zobacz, jak się przygotować do spirometrii i jak zinterpretować wynik badania. Spis treści:Co to jest spirometria?Na czym polega spirometria?Spirometria − normy i wyniki badańSpirometria − jak się przygotować?Co to jest spirometria?Spirometria to podstawowe badanie, które wykonuje się, żeby ocenić czynność płuc. Nie musisz obawiać się tego badania, bo jest całkowicie bezbolesne. A to właśnie o to, najczęściej pytają pacjenci. Spirometrię wykonuje się przy podejrzeniu takich chorób jak astma oskrzelowa czy przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP). Wykonuje się ją też po to, żeby obiektywnie ocenić wydolność układu oddechowego w przebiegu tak zwanych śródmiąższowych chorób płuc (np. zwłóknienie tkanki płucnej w przebiegu sarkoidozy czy chorób tkanki łącznej jak twardzina układowa).Zaletą badania jest jego powtarzalność, co oznacza, że można porównać 2 wyniki wykonane w odstępie czasu i ocenić, czy choroba postępuje i czy leczenie jest skuteczne. Na czym polega spirometria?Podczas badania, masz zaciśnięty nos i oddychasz przez specjalny ustnik, który musisz szczelnie objąć ustami. Podczas badania siedzisz, więc jest dość komfortowe. Pamiętaj o tym, żeby postępować dokładnie według zaleceń będziesz oddychać swobodnie swoim „normalnym” oddechem. Następnie, na sygnał technika, weźmiesz jak najgłębszy wdech, po czym tak szybko i tak silnie jak tylko potrafisz, wypuścisz powietrze z płuc. Kluczowe jest tutaj jak najdłuższe wypuszczanie powietrza. Możesz przy tym czuć tzw. Całkowicie „puste płuca”. Ale nie możesz jednak przestać, nawet gdy brakuje Ci już powietrza − wydychaj powietrze aż do moment, gdy dostaniesz sygnał: „stop”. Takie polecenie powtarza się od 3 do 4 szybkiego wypuszczania powietrza, jak również uczucie pustych płuc, mogą być odrobinę niekomfortowe, jest to jednak całkowicie bezpieczne i niczym nie − normy i wyniki badańBadanie spirometryczne ocenia pojemność życiową płuc (VC- ang. vital capacity).Składają się na nią objętości:TV – objętość oddechowa (ang. tidal volume) − pojemność ta to około 0,5 litra powietrza, które dorosły człowiek wdycha i wydycha podczas spokojnego oddechuIRV – zapasowa objętość wdechowa (ang. inspiratory reserve volume) − objętość, jaką dodatkowo można wtłoczyć do płuc podczas pogłębionego wdechu − wynosi ona około 2,5 litraERV – objętość zapasowa (ang. expiratory reserve volume)− dodatkowa objętość powietrza, jaką można usunąć z płuc, po zakończeniu spokojnego wydechu − wynosi ona ok. 1,5 litraIC − pojemność wdechowa − jest sumą objętości TV i IRV Dodatkowo, nawet po pozornym wypuszczeniu całego powietrza z płuc, w układnie oddechowym zostaje tak zwana objętość zalegająca (RV- residual volume), która wynosi około 1,2 litra. Zapobiega ona zapadnięciu się pęcherzyków ocenia także charakterystyczne parametry, które obrazują zdolności układu parametrów tych należą:FEV1 − objętość powietrza wydychana z płuc w ciągu 1. sekundy przy natężonym wydechu. Wskaźnik ten obniżony jest u osób ze zwężeniem oskrzeli np. w przebiegu astmy oskrzelowejFVC − nasilona pojemność życiowa − całkowita objętość powietrza usunięta z płuc od najgłębszego wdechu do najgłębszego wydechu, zależy od tego jak duże są płuca pacjentaFEV1/FVC − tak zwany wskaźnik Tiffneau. To stosunek 2 poprzednich wartości. Wskaźnik ten pozwala ocenić, czy u podłoża problemów z układem oddechowym leżą zaburzenia związane ze zwężeniem drzewa oskrzelowego (obniżony wskaźnik Tiffneau), czy z ograniczeniem objętości płuc (wskaźnik Tiffneau jest w normie lub zwiększony). Spirometria − jak się przygotować?Żeby badanie było wiarygodne i porównywalne, wiele zależy od kilka wskazówek jak przygotować się do spirometrii:na min. 2 h przed badaniem nie pal papierosów − nawet tych elektronicznychna min. 4 h przed badaniem nie pij alkoholuna 2 − 3 h przed badaniem nie jedz żadnego ciężkiego i obfitego posiłku. Możesz 3 h przed zjeść jedynie lekką przekąskęodpocznij przed badaniem, nie wykonuj tuż przed żadnego intensywnego wysiłkuubierz luźne ubranie pozwalające na swobodne ruchy oddechowejeśli przyjmujesz wziewne leki rozkurczające oskrzela, uprzedź o tym swojego lekarza − on zaleci Ci, czy przed badaniem możesz zażyć swoją codzienną dawkę leku Co jest najważniejsze? Nie bój się badania! W spirometrii dużo zależy od samego pacjenta, dlatego przyjdź na badanie zrelaksowany, nie masz się przecież czym stresować. Po badaniu lekarz zinterpretuje dla Ciebie wynik i na pewno odpowie na wszystkie Twoje pytania. Powodzenia! Spirometria jest rodzajem badania, w trakcie którego mierzona jest objętość oraz pojemność płuc, a także przepływ powietrza znajdującego się w płucach i oskrzelach podczas różnych faz cyklu oddechowego. Badanie to ma przede wszystkim na celu określenie rezerw wentylacyjnych układu oddechowego i jest wykonywane przy użyciu specjalnego urządzenia – spirometru. Dzięki szerokiej dostępności jest to jedno z najczęściej wykonywanych badań czynnościowych układu do spirometriiPrzebieg badaniaSpirometria – wskazania i zastosowaniePrzeciwwskazania do wykonania badaniaPowikłania i objawy niepożądane spirometriiSpirometria – wyniki badaniaPrzygotowanie do spirometriiSpirometria nie jest badaniem bardzo skomplikowanym, jednak należy pamiętać, aby się do niej odpowiednio przygotować. Na przynajmniej 4 godziny przed jej wykonaniem (a najlepiej dobę) nie wolno palić papierosów ani pić alkoholu. Na ok. 2 godziny przed badaniem nie zaleca się spożywania obfitych, ciężkich posiłków. Niewskazane jest również picie mocnej kawy, herbaty i napojów gazowanych. Natomiast na około 30 minut przed rozpoczęciem testu nie można wykonywać intensywnych ćwiczeń. Na samo badanie nie należy zakładać ubrań krępujących ruchy, szczególnie brzucha i klatki piersiowej. Z kolei w przypadku, gdy spirometria wykonywana jest po inhalacji leku rozkurczającego oskrzela, konieczne jest odstawienie przed badaniem niektórych leków przeciwastmatycznych. Bezwzględnie należy się jednak stosować do wszelkich zaleceń lekarza. Badanie spirometryczne powinno być prowadzone w warunkach szpitalnych lub w specjalistycznej poradni. Czasami w jego trakcie zalecane jest przeprowadzenie dodatkowych prób wysiłkowych (elektrokardiograficzny test wysiłkowy – EKG wysiłkowe) lub też farmakologicznych, które pozwalają na ocenę wydolności krążeniowej oraz oddechowej. Testy te wykonywane są w przypadku chorób układu krążeniowo-oddechowego oraz chorób zawodowych płuc. Dla osób zdrowych badania te są wskazane do zastosowania w celu stwierdzenia możliwości wykonywania konkretnego zawodu lub też określonej dyscypliny sportowej. Z kolei próby spirometryczne farmakologiczne, np. po inhalacji leków w aerozolu, pozwalają na ocenę wrażliwości błony mięśniowej oskrzeli podczas reakcji na dany rozpoczęciem badania pacjent musi podać osobie nadzorującej test kilka danych, między innymi swój wiek, wzrost oraz ewentualną masę ciała. Wszystkie informacje wprowadzane są do podłączonego spirometru. Bezpośrednio przed rozpoczęciem badania pacjent powinien wykonać kilka głębszych wdechów. Wykonanie ostatniego głębokiego wdechu kończy się przyłożeniem ust do jednorazowego, plastikowego ustnika połączonego specjalną rurką z aparatem spirometrycznym. Podczas badania należy jak najszybciej wdmuchnąć cały zapas powietrza znajdującego się w płucach do aparatu. Następnie wszelkie czynności związane z wykonywaniem kolejnych ruchów oddechowych powinny być wykonywane zgodnie z zaleceniami osoby badającej. Jest to tak zwana spirometria dynamiczna, czyli najczęściej wykonywany typ badania. Możliwe jest również wykonanie spirometrii statycznej polegającej na powolnym nabraniu jak największej ilości powietrza oraz równie powolnym jego wydmuchiwaniu. Podczas badania pacjent ma na nosie umieszczony klips uniemożliwiający oddychanie przez to badanie dokładne oraz powtarzalne. Oznacza to, że powtórne poprawne wykonanie testu w krótkim odstępie czasu od poprzedniego daje podobne wyniki. Właściwe przeprowadzenie spirometrii wymaga znacznego zaangażowania pacjenta. Niektóre parametry zależne są od włożonego przez pacjenta badaniaBadanie wykonywane jest na siedząco. Konieczne jest przyjęcie pozycji z wyprostowanymi plecami. Nie wolno się garbić. Wargami należy objąć ustnik aparatu, a następnie stosować się do wskazówek osoby prowadzącej badanie. Na początku należy oddychać spokojnie. Następnie, gdy prowadzący da znak, należy zrobić maksymalny wdech, a następnie jak najszybszy i najmocniejszy wydech. Dopiero gdy prowadzący na to pozwoli, można przestać wydychać powietrze. Najczęściej badanie powtarza się 3-krotnie, jedno po drugim. Uzyskane wyniki powinny być do siebie zbliżone. Całe badanie trwa zaledwie kilka – wskazania i zastosowanieSpirometria jest badaniem zalecanym przede wszystkim osobom palącym papierosy, biernym palaczom oraz osobom narażonym na przebywanie w zanieczyszczonym środowisku (np. pracującym w warunkach narażających na kontakt ze szkodliwymi gazami lub pyłami) i mającym więcej niż 40 lat. W tej grupie osób badanie powinno być traktowane jako test przesiewowy (bez względu na to, czy występują jakiekolwiek objawy ze strony układu oddechowego). W przypadku osób obarczonych ryzykiem choroby badanie takie powinno być wykonywane raz na 2 lata. Ponadto spirometrii powinny się poddać osoby zmagające się z kaszlem, dusznościami, bólem w klatce piersiowej oraz łatwym męczeniem jest niezbędna do rozpoznania oraz kontrolowania efektów leczenia chorób układu oddechowego, przede wszystkim astmy, POChP – przewlekłej obturacyjnej choroby płuc oraz chorób śródmiąższowych, takich jak zwłóknienie płuc czy sarkoidoza. Badanie jest wykonywane także w przypadku podejrzenia astmy oraz występowania charakterystycznych dla tej choroby objawów. Głównie:duszności,problemów z oddychaniem,świszczącego oddechu,suchego i napadowego można astmę alergiczną i niealergiczną, a także sporadyczną i przewlekłą. Czynnikami sprzyjającymi zachorowaniu są tutaj przede wszystkim:czynniki genetyczne,płeć żeńska,występujące alergie,narażenie na działanie alergenów, np. na dwutlenek czynników powodujących chorobę zalicza się również otyłość oraz zakażenie układu jest chorobą przewlekłą, w której podobnie jak w przypadku astmy dochodzi do zwężenia dróg oddechowych. Dla choroby charakterystyczny jest ograniczony przepływ powietrza przez drogi oddechowe. Przepływ ten nie jest odwracalny w sposób całkowity. Jest to choroba postępująca i często występuje u palaczy, dlatego powinna stanowić badanie kontrolne w tej grupie ludzi. Wśród objawów POChP stanowiących wskazanie do wykonania spirometrii zalicza się przede wszystkim:przewlekły kaszel występujący głównie w ciągu dnia,duszności,przewlekłe odkrztuszanie wczesne rozpoznanie przewlekłej obturacyjnej choroby płuc oraz szybkie wdrożenie leczenia (a przede wszystkim zaprzestanie palenia papierosów) umożliwia spowolnienie tempa rozwoju choroby, a jednocześnie przedłużenie oraz poprawę jakości spirometria wykorzystywana jest w przypadku diagnostyki zaburzeń czynności układu oddechowego przy chorobach ogólnoustrojowych, których przebieg prowadzi do zajęcia płuc, opłucnej, mięśni oraz nerwów ścian klatki piersiowej. Są to między innymi choroby tkanki łącznej, np. toczeń rumieniowaty układowy czy twardzina układowa, a także choroby nerwowo-mięśniowe, np. spirometryczne wykorzystywane jest również podczas przygotowania chorego do zabiegu operacyjnego. Szczególnie przy operacji klatki piersiowej. Stanowi podstawowe kryterium podczas kwalifikacji chorych w przypadku operacji raka płuc, zabiegów stosowanych podczas leczenia rozedmy lub też przeszczepu płuca. Spirometrię wykonuje się również przy planowanym rozpoczęciu intensywnych treningów fizycznych związanych ze zwiększoną wentylacją. Badanie ma między innymi zastosowanie w przypadku nurkowania lub też wspinaczki wśród wskazań do wykonania spirometrii wymienić można:deformacje klatki piersiowej,monitorowanie leczenia chorób płuc,okres rekonwalescencji oraz rehabilitacji po przebytych chorobach układu do wykonania badaniaDo przeprowadzania badania istnieje kilka przeciwwskazań. Są to przede wszystkim:stan hospitalizacji po udarze mózgu,tętniaki aorty lub tętnicy mózgowej,przebyty niedawno zawał serca,przebyta niedawno operacja okulistyczna,przebyte odwarstwienie siatkówki,podwyższone ciśnienie wewnątrzczaszkowe,krwioplucie o nieznanej etiologii,odma opłucnowa,stany mogące podważyć prawdziwość wyników, takie jak stały kaszel, nudności i wymioty,występowanie dolegliwości bólowych po operacji jamy brzusznej lub klatki piersiowej, przez co utrudnione jest wykonanie pełnego wdechu i wydechu podczas i objawy niepożądane spirometriiSpirometria jest badaniem w pełni bezpiecznym. Przeprowadzona w odpowiednich warunkach nie powoduje powikłań. Jednak może przyczyniać się do powstawania dyskomfortu lub objawów niepożądanych, takich jak zawroty głowy, zaburzenia rytmu serca czy też niedotlenienie, nawet znacznego stopnia w przypadku przerwania tlenoterapii na czas – wyniki badaniaWykonana spirometria oceniana jest przez lekarza. Wówczas bierze on pod uwagę kilka parametrów pozwalających na dokonanie oceny czy badanie to zostało wykonane w sposób prawidłowy. Wszelkie uzyskiwane wyniki przedstawiane są w postaci liczbowej, a często również w formie odpowiednich wykresów. Najczęściej stosowana jest krzywa przepływ-objętość, czyli wykres, na którym na osi pionowej oznaczony jest przepływ, a na poziomej objętość wdychanego oraz wydychanego powietrza. Krzywa ta posiada specyficzny kształt, co ułatwia interpretację badania. Wśród najważniejszych parametrów ocenianych podczas spirometrii wyróżnić można:FEV1 – czyli nasiloną pierwszosekundową objętość wydechowa. Jest to objętość powietrza, jaką wydmuchuje się z płuc w czasie pierwszej sekundy natężonego wydechu. Wartość FEV1 uzależniona jest od wielkości płuc (a w związku z tym od VC – pojemności życiowej), a także od drożności dróg oddechowych. Do ograniczenia przepływu powietrza podczas wydechu oraz do zmniejszenia wartości FEV1 dojść może w przypadku zwężenia oskrzeli u chorych z napadem astmy lub z astmą słabo – czyli nasilona pojemność życiowa. Jest to ilość powietrza wydmuchiwana od najgłębszego wdechu do maksymalnego wydechu. Jest ona uzależniona od wielkości płuc oraz podobnie jak FEV1 od wysiłku włożonego przez osobę – to tak zwany test Tiffeneau. Pozwala on na ocenę czy ewentualne zaburzenia podczas spirometrii wynikają ze zwężenia oskrzeli, czy też są skutkiem zmniejszonej objętości płuc. Wartość tego wskaźnika uzyskana po inhalacji leku wynosząca mniej niż 0,7 wartości należnej stanowi podstawę do rozpoznania przewlekłej obturacyjnej choroby płuc. Aby potwierdzić wyniki testu, konieczne jest przeprowadzenie tzw. lub FEF 25, 50 oraz 75 są to wskaźniki pozwalające ocenić przepływ powietrza w drobnych oskrzelach. Zarówno FEV1, jak i FVC są wskaźnikami objętościowymi podawanymi w litrach. Z kolei MEF lub FEF to wskaźniki przepływowe, gdzie wynik podawany jest w litrach na sekundę. Jednak zmniejszona wartość wskaźnika MEF przy prawidłowych wartościach pozostałych wskaźników u osób, których pozostałe parametry czynnościowe płuc są prawidłowe, wcale nie musi świadczyć o – czyli szczytowy przepływ wydechowy. Jest to największy przepływ powietrza możliwy do uzyskania przy wydmuchiwaniu powietrza z płuc. Samodzielny pomiar tego wskaźnika możliwy jest dzięki wykorzystaniu prostego urządzenia służącego do samodzielnej kontroli astmy – badania sprawdzane są również inne parametry. Między innymi:FEV1/VC – procentowy stosunek natężonej objętości wydechowej pierwszosekundowej do pojemności życiowej,IC – pojemność wdechowa,TV – objętość oddechowa,ERV – wydechowa objętość zapasowa,IRV – wdechowa objętość liczbowe podawane są pod postacią wartości bezwzględnych, w odniesieniu do wartości prawidłowych dla danej rasy, płci i wzrostu. Wyniki zazwyczaj podawane są jako odsetek wartości należnej – np. 70% wn. Wynik uznaje się za prawidłowy, gdy jego wartość jest wyższa niż 80% wn. Wynik podawany może być również w odniesieniu do wartości referencyjnych pod postacią tak zwanych reszt standaryzowanych lub w percentylach.

na czym polega spirometria i kiedy jest stosowana